Geschiedenis
Het verlangen van de mens om muziek automatisch te laten spelen is al sinds de oudheid bekend. Heron of Alexandria (1e eeuw) opende niet alleen tempeldeuren met zijn 'Automata', maar bouwde ook muziekmachines. Uitstekende geesten, van wie de meesten in dienst waren van een heerser, probeerden hun hand op figuurmachines, b.v. B. Leonardo da Vinci bouwde drie mechanische leeuwen.
Klokkenmakers die klokken combineerden met een muzikaal mechanisme zijn bekend van de 17e tot de 19e eeuw. In het Zwarte Woud werden van 1770 tot circa 1850 fluitklokken in grote aantallen geproduceerd. Ze werden gebruikt voor vermaak in rijke huizen, maar waren ook te vinden in restaurants.
Op de volgende pagina hoor je een fluitklok uit 1850.
Beschrijving
Beweg.: Houten kist met zijdeur met signatuur en lijst met melodieën, houten plaat uurwerk (ingestoken uurwerk), houtspindel met messing wielen, haakechappement, hefboomschacht in metaal, gaand en slagwerk met gewicht aandrijving via kettingen, fluitbeweging via kabel, uurslag op gong na activering van het fluitmechanisme, grote houten trommel met messing pinnen, fluitmechanisme met 36 fluiten en twee registers, ontwerp fluitmechanisme: gesloten achterbalgontwerp.
Schild: Houten schild met Romeinse cijfers, florale decoraties aan de zijkant, in het midden een kruisovale landschapsvoorstelling, in het bovenste gedeelte een podium met twee muzikanten die bewegen op de muziek, florale decoratie in de geveltop.
Handen: Knip koperen wijzers uit.
Lijst met melodieën: 1. Night..., 2. Contredanse, 3. ...Ländler, 4. Écosaisse, 5. Aria, 6. Lautenbach Waltz, 7. Hopser, 8. March from Muskau
Diese Flötenuhr ist ein Beispiel für die Entstehung der Schwarzwälder Uhrenindustrie. Sie wurde vermutlich von einem niederländischen Offizier auf Bestellung im Schwarzwald angefertigt. Die Kreuzung in der Stadtansicht von Utrecht existiert noch, das abgebildete Haus nicht mehr.
Flötenuhr
Die Schwarzwälder Flötenuhr hat ein Spielwerk mit acht verschiedenen Melodien und 35 Pfeifen: das 1. Register mit 21 gedeckten Pfeifen, das 2. Register mit 10 offenen Pfeifen (eine Oktave höher) und zwei Basispaaren DD + DC. Geh- und Schlagwerk sind einschiebbar, liegen nebeneinander und sind holzgespindelt. Das Antriebswerk besteht aus Bodenrad mit Holztrommel, Herzrad, Kurbelwelle, Windfang und Sperrhebel. Das Gehäuse hat einen einfachen Tannenholzrahmen, ist mit Birnbaumholz belegt und schwarz gebeizt. Es umfasst zwei Ahornholztafeln mit einem Kupferstich von Utrecht auf der oberen Tafel und mit dem Bild von zwei Soldaten auf der unteren Tafel. Beide sind koloriert mit Lasurfarben und blau eingefasst. Die Walze ist mit acht Melodien bestückt.
