De mijn Maybach is een voormalige steenkoolmijn in het district Maybach in Friedrichsthal, Saarland.
In de jaren 1873 en 1874 werd een nieuwe Trenkelbach-put gebouwd in het westen van Friedrichsthal. In 1882 werd de put vernoemd naar de toenmalige Pruisische minister van Openbare Werken, Albert von Maybach. Aan het begin van de jaren zestig waren er nog ongeveer 4.300 mijnwerkers aan het werk die 3.000 ton steenkool aan het winnen waren. In 1964 werd de put stilgelegd.
Deze klok uit de Maybach-put werd geschonken aan het Saarlandse klokkenmuseum. Als centrale klok bestuurde hij mechanisch alle andere klokken in de fabriek. Dit bood de mijnwerkers de mogelijkheid om bij het verlaten van de "Waschkaute" de tijd op hun "zakhorloges" te controleren. In sommige gevallen moesten ze nog hele lange afstanden ondergronds afleggen om op hun werk te komen en moesten ze op tijd terug om op tijd bij de oprit te zijn.
