Vuurvergulden is al sinds de oudheid bekend. Een mengsel van goud en kwik wordt op laag vuur gemalen. Er ontstaat een deegachtige massa die een veel lager smeltpunt heeft dan goud. Het basismateriaal - meestal brons - wordt ontvet en gecoat met het goudamalgaam. Terwijl het kwik boven een vuur verdampt en het goud op het metaal neerslaat, wordt het gladgestreken, traditioneel met een konijnenpoot.
Aangezien kwikdampen buitengewoon gevaarlijk zijn voor de gezondheid, kon dit beroep niet lang worden uitgeoefend.
Type: Tsaristische periode, kast van vuurverguld brons met inleg van Sèvres-porselein, wijzerplaat van felgekleurd Sèvres-porselein (riddermasker) met Romeinse cijfers en wijzers in Lodewijk XV-stijl. 1 ridder in harnas links en rechts van de wijzerplaat, 3 Sèvres porseleinen inlegsels elk in het centrale deel en in de versierde basis (ridderschild en ridderhelm links en rechts), kroon met 4 Sèvres porseleinen inlegsels met zwaarden, lansen en schild, 4 bronzen zuilen in het middendeel, 5 gedecoreerde bronzen voetjes, frontring zonder glas, veeropwinder. 2 bekers van vuurverguld brons met deksels, deksels met motieven van ridderharnas (schild, zwaard en lans), op 4 bronzen voetjes. 1 kelk met beeltenis van een koning op Sèvres-porselein, de andere kelk met beeltenis van een koningin op Sèvres-porselein. Vervaardigd eind 18e eeuw.
De voet is gedecoreerd met vlinder-, bloem- en bladornamenten (gemaakt van vuurverguld brons) en staat op 4 ronde bronzen voetjes. De wijzerplaat is een cijferring met Romeinse cijfers in email, schijf van vuurverguld brons met versieringen. Centrale structuur onder de wijzerplaat versierd met bloem- en bladornamenten, op het middenstuk een mand met bloemen, rechts een vrouwenfiguur met een kruik in haar linkerhand, links een mannenfiguur met een lauwerkrans in zijn rechterhand ( lijkt op een engel, mogelijk Cupido). Sluitschijf slagmechanisme.
Stijl: Louis Philippe
Vervaardigd: 2e kwart 19e eeuw
