Tijdelijke uren
Deze schaduwklok is een replica van een Egyptische zonnewijzer uit de tijd van Seti I (1290 tot 1279 v. Chr.). De beschrijving van deze zonnewijzer is gevonden in het Osireion - een tempel gewijd aan de god Osiris nabij het graf van Seti I.
Deze klok ging over het verdelen van de tijd van zonsopgang tot zonsondergang. De lat (schaduwwerper, gnomon) werd in de ochtend in het oosten geplaatst. Daarna bewoog de schaduw op de langsbalk van west naar oost - op de foto van links naar rechts. Volgens onze tijdmeting van vandaag geeft de schaduw in de afbeelding ongeveer 9.15 uur aan. Toen de schaduw niet meer op de maatstaf viel, begon de middagpauze (Ahat) die voor de landbouw was besteld en werd de klok 180 ° gedraaid om de middagtijd te meten.
Dit type tijdmeting resulteert in de "temporele uren" (zie volgende pagina), die alleen werden vervangen door uren van dezelfde lengte met nauwkeurige versnellingsklokken.
Op deze manier wordt de lengte van de dag (van helderheid) gemeten en verdeeld, hoewel de Egyptenaren wisten dat de tijdsduur van de indelingen afhing van het seizoen, maar in de landbouw kon men in die tijd alleen bij daglicht werken (dagarbeid). De term 'uur' zelf werd voor het eerst bedacht door de Romeinen (hora).
De verdeling in 12 uur komt voort uit de manier waarop je met je vingers hebt geteld (zie afbeelding).
In Saarbrücken zouden de uren variëren van 40 minuten in de winter tot 80 minuten in de zomer. Om 12 nachturen is het andersom.
Van de manier waarop u telt, zijn er veel nummerstelsels:
- Sinds we met onze vingers (inclusief duimen) tellen, heeft het decimale systeem bij ons de overhand gekregen.
- De Babyloniërs gebruikten een zestig-systeem. Ze hadden 59 cijfers in spijkerschrift. Ze kenden de nul niet.
- De Romeinen gebruikten geen plaatswaardesysteem.
- Aangezien de tenen ook gebruikt werden bij het tellen in Frankrijk, hadden ze een systeem van twintig, b.v. quatre-vingt voor 80.
- Computers rekenen met bits (duaal systeem).
- 8 bits worden gecombineerd tot één byte. Een byte kan 16 cijfers opslaan, wat resulteert in het hexadecimale systeem met de cijfers van 0 tot F.